Stel, je koopt je absolute droomauto. Perfect afgestemd op al je wensen en behoeftes. Je gaat ermee rijden en je doet 15 jaar niks aan onderhoud. Ben je dan na die 15 jaar nog steeds zo tevreden? Ik gok van niet. Hetzelfde geldt voor je droomhuis. Of voor je lichaam! Als je vinger gaat ontsteken, wacht je dan tot de infectie zo erg is dat je naar de eerste hulp moet sprinten? Ik hoop het toch niet!

Waarom behandelen we onze relaties dan wel zo? Waarom zoeken we pas professionele hulp als de relatie op springen staat en vinden we anders dat het vanzelf maar goed moet gaan? Als het aan mij ligt is dat bij deze voorbij.